Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
krakać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, kraczę, kracze {{/stl 8}}– zakrakać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o ptakach: wydawać chrapliwy odgłos przypominający połączenie dźwięków kra kra : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrony, kruki, gawrony… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
кракать — кракаю, также каркать (см.), русск. цслав. кракати, крачу, укр. кракати, блр. кракаць, сербохорв. кракати, кра̑че̑м, словен. krȃkati, чеш. krakati, слвц. krakаt᾽, польск. krakac, kraczę, в. луж. krakac. Ср. лит. krokiù, krokiaũ, krõkti… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Krächzen (2) — 2. Krächzen, verb. reg. neutr. welches das Hülfswort haben erfordert, und das Intensivum von krachen ist, so fern es ehedem auch einen lauten Seufzer von sich geben bedeutete, vielleicht auch von krähen. Es ahmet den starken, rauhen Schall nach,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
krakać — ndk IX, kraczę, kraczesz, kracz, krakał rzad. kraknąć dk Va, krakaćnę, krakaćniesz, krakaćnij, krakaćnął, krakaćnęła, krakaćnąwszy «o krukach, wronach i niektórych innych ptakach: wydawać charakterystyczny skrzek» □ Kiedy wejdziesz między wrony,… … Słownik języka polskiego
